در سجده هنوز با تو سرسنگینیم

دل بسته این زندگی رنگینیم

دیوار وضوخانه پر از آیینه است

این است که در نماز هم خودبینیم

با دشمن خویشیم دمادم در جنگ

او با لب تیغ آمده ما با دل تنگ

ما رود مدامیم بگویید به تیغ 

ما شیشه عطریم بگویید به سنگ

جان رفته ولی زخم جفایت نرود

تاثیر طلسم چشمهایت نرود

فرشی ز دل شکسته انداخته ام

آهسته بیا! شیشه به پایت نرود